Jens Flikweert schiet WFB JO17-1 naar de overwinning!

Al tijdens de autorit naar Numansdorp probeerde trainer Erwin de Jong zich in te dekken: “ze hebben heel slecht getraind, afgelopen dinsdag.” Een blik op de stand leerde dat de JO17-1 inderdaad niet meer de geoliede voetbalmachine uit de najaarscompetitie is. Toen werden ze ongeslagen (en zonder puntverlies) kampioen. Voorafgaand aan de uitwedstrijd tegen NSVV stonden ze slechts vijfde. Een wereld van verschil. Tegen de ploeg uit Numansdorp kregen ze de machine echter net op tijd weer aan het draaien, waardoor ze de punten veilig stelden en een voorlopige derde plaats bemachtigden.

Het begin van de eerste helft was duidelijk voor de Ouddorpers. Door elke mogelijk uitbraak van NSVV tijdig te onderscheppen, domineerden ze op de helft van de tegenstander. Na 11 minuten voetballen kwam daar ook het doelpunt uit. Na een interceptie gaf Jurre Breen de bal keurig mee in de loop van Thomas Durville, die de leren knikker subliem over de keeper heen stiftte.

In plaats van door te drukken kwam er vanaf dat moment zand in de motor. Door veelvuldig balverlies en het niet nakomen van eerder gemaakte afspraken, wist NSVV onder de druk van WFB uit te voetballen. Wat heet: bij tijd en wijle hadden ze het beste van het spel. Hierdoor was er flink wat werk aan de winkel voor keeper Jan van Kooten. Een schitterende pegel richting de kruising wist hij er nog ternauwernood uit te tikken. De corner die daarop volgde was hem echter te machtig. Het eerdere gemopper in de auto klonk nu ook in de Ouddorpse dug-out.

In de tweede helft bracht de technische staf Jens Flikweert binnen de lijnen. Hoewel hij in de beginfase van het tweede bedrijf zich naadloos aansloot bij het foutenfestival van WFB, kwam er door hem (naar mate de wedstrijd vorderde) wel meer lijn in het spel van de Ouddorpers. NSVV kwam er hierdoor aanvallend niet meer aan te pas en WFB creëerde zelf een aantal grote mogelijkheden. Na driekwart wedstrijd leidde dat ook tot een numeriek voordeel voor de Ouddorpers. Op de rechterkant van het veld zocht Dean Brinkman de achterlijn op en wist met een bekeken voorzet Flikweert te bedienen. De aanvaller schoot de bal met buitenkant voet onhoudbaar tegen de touwen.

Een minuut later stond het bijna 1-3 en weer was Flikweert daarbij betrokken. Met een schitterende lob bracht hij Durville in scoringspositie. De buitenspeler nam de bal in één keer op de pantoffel, maar de paal voorkwam een Ouddorpse inzending voor de FIFA Ferenc Puskás Award. Vijf minuten later was het wel raak. Nu deed Flikweert het helemaal zelf. Hij pikte de bal op, keek of hij een opening zag en vond die met een beheerst schot. Daarmee viel de wedstrijd definitief in het slot.

Na afloop had het gemopper van de technische staf plaatsgemaakt voor hier en daar een complimentje. Nadat de hoofdtrainer de nieuwe stand had bestudeerd, ging de focus zelfs direct weer naar potentieel eremetaal: “het kan nog, he?!”.